İşçi bunun üzerine fazla mesai ücretlerini talep etmek için adliyede hakkını aramaya karar verdi. Önce dosya arabulucuya yönlendirildi ancak işçi ile işveren arasında anlaşma sağlanamadı ve dosya iş mahkemesine taşındı.
Davacı işçi; fazla çalışma yapmasına rağmen bu çalışmaların karşılığı olan fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ve bu durumun tanık beyanlarıyla ispatlanabileceğini ileri sürdü. 10 bin TL fazla çalışma ücretinin davalı şirketten tahsil edilmesini talep etti. Davalı işveren ise iddiaları reddetti.
Mahkeme, davayı kısmen kabul etse de Adalet Bakanlığı, hükmün kamu yararına bozulmasını talep etti. Bu talep üzerine dava Yargıtay 9. Hukuk Dairesi'ne taşındı.
Yüksek mahkeme, olaya ilişkin kararında dikkat çekici bir öneme sahip bir hükme imza attı. İşçinin ödenmeyen fazla çalışma ücretinin en yüksek banka mevduat faizi ile tahsilini talep ettiği belirtilirken, mahkemenin kanuni faiz uygulamasına hükmettiği ifade edildi.
Ancak Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, kararında İş Kanunu'na göre gününde ödenmeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının geçerli olduğunu vurguladı. Bu önemli karar, emsal olarak diğer içtihatlar arasına girdi.
